οποίο αναρτήθηκε στο σάιτ των αστυνομικών της ένωσης Κυκλάδων ( ΕΔΩ ), τις απόψεις συνδικαλιστικών στελεχών και ενώσεων που ασκούν κριτική για τις συγχωνεύσεις τμημάτων και υπηρεσιών.
Χωρίς να θέλουμε να κάνουμε το συνήγορο του διαβόλου κι εν προκειμένω της πολιτικής και της φυσικής ηγεσίας, θέτουμε ένα καταρχήν ερώτημα. Όλοι όσοι ασκούν κριτική "βολεύονται" ή τους αρέσει η παρούσα εικόνα, που κατά την ταπεινή άποψη μας κινείται διολισθαίνοντας επικίνδυνα μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας; Ειδικά για τους συνδικαλιστές που ασκούν την κριτική. Δεν συμμετείχαν τα συνδικαλιστικά όργανα ενεργά στη δημόσια διαβούλευση με σχέδια και προτάσεις; Ας τα δημοσιεύσουν για να επισημανθούν οι διαφορές, αλλά και για να ασκηθεί κριτική πάνω και στα δικά τους κείμενα.
Χρόνια τώρα υπάρχει η καθεστηκυία θέση ότι το Παρίσι αστυνομεύεται με 20 τμήματα και η Αττική με ... 150, επενδυμένη με κρίσεις κι επικρίσεις ότι κανείς δεν αναλαμβάνει το τόλμημα της ανασυγκρότησης εκ θεμελίων, ώστε να ανακαθοριστούν οι όροι και οι προοπτικές της ασφάλειας και της αστυνόμευσης με σύγχρονες προϋποθέσεις.
Και τώρα που κάτι πάει να γίνει, έστω και αν αυτό το κάτι είναι άνευρο και άτολμο αλλά θα αποτελέσει το εφαλτήριο για τον όποιον επόμενο νομοθέτη να "πατήσει" πάνω σ' αυτό το μοντέλο για περαιτέρω συρρίκνωση υπηρεσιών με προσωπικό που δεν επαρκεί ούτε για ν' ανοιγοκλείνει την πόρτα του τμήματος, άρχισαν οι γνωστές επικρίσεις και οι μεμψιμοιρίες.
Ως ενδεικτικό παράδειγμα αναφέρεται η κατάργηση ενός μόνου τμήματος στην Πέλλα και ξεκίνησε πόλεμος γιατί καταργήθηκε η Κρύα Βρύση, και αντί αυτής δεν έκλεισε η Πέρα Βρύση, ή η Άνω Βρύση κοκ.
Αναμφίβολα το σχέδιο νόμου, που όπως ενημερωθήκαμε θα είναι αυτό ως τελικό κείμενο που θα περάσει προς ψήφιση στη Βουλή αρχές Οκτωβρίου τελικά, καθώς απαιτήθηκε μια μικρή νομοτεχνική διόρθωση σε κάποιο σημείο του κειμένου μετά από υπόδειξη του ΣτΕ, έχει ελλείμματα και απλουστεύσεις. Όμως στη γενική του κατεύθυνση νομίζουμε ότι κινείται στη σωστή κατεύθυνση, που δεν είναι άλλη από την ενοποίηση του στρατηγικού δόγματος της αστυνόμευσης και της εξασφάλισης πόρων και δυνάμεων, μέσα σ' ένα δυσμενές και για την οικονομία της οικονομίας αλλά και του προσωπικού μονεταριστικό περιβάλλον.
Και όποιος συσχετίζει το αποτυχημένο πείραμα των πολυδύναμων τμημάτων, για το οποίο δεν έφταιγε το μοντέλο αλλά η εφαρμογή και η πιστή τήρηση του πιλοτικού προγράμματος μέσα σ' ένα "μολυσμένο" από τις παθογένειες του συστήματος δοκιμαστικό σωλήνα.
.
0 Σχόλια