Τι και ποιοι "ξεσκέπασαν" τον παιδοκτόνο πρώην αστυνομικό

Ο απόστρατος αστυνομικός, είχε βαρύ παρελθόν ψυχολογικών παθήσεων. Παθήσεις που σύμφωνα με πληροφορίες του bloko.gr από το στενό περιβάλλον του ξεκίνησαν με τον
ερχομό στη ζωή με τη μέθοδο της εξωσωματικής γονιμοποίησης των δίδυμων παιδιών του. Ποτέ λένε οι ίδιοι κύκλοι δεν συμβιβάστηκε με την ιδέα των προβληματικών άκρων και τις δυσκολίες στην άρθρωση της μοιραίας Στέλλας.

Μέχρι την αγωνιώδη και μετά από επίμονες προσπάθειες γέννηση των δίδυμων, ο παιδοκτόνος απόστρατος αστυνομικός, περιγράφεται ως υπόδειγμα ανθρώπου κι επαγγελματία. Η άτυχη Στέλλα όμως φαίνεται πως υπήρξε το κάρφος στην καρδιά του, που τη μάτωνε μέρα με τη μέρα, φορτώνοντας την ψυχή του με δαίμονες.

Οι ψυχολόγοι τη ΕΛΑΣ που τον εξέτασαν λίγους μήνες μετά, διέγνωσαν το πρόβλημα και αρχικά του σύστησαν τη λήψη αγχολυτικών, στη συνέχεια αντικαταθλιπτικών χαπιών και στο τέλος τον "υποβιβασαν" σε υπηρεσία γραφείου στο τμήμα της Αγίας Βαρβάρας που υπηρετούσε μέχρι την αποστρατεία του.

Όμως, η σχεση του με τη Στέλλα δεν ήταν πάντοτε στρεβλή και αποστασιοποιημένη. Αστυνομικοί συνάδελφοι του τον έβλεπαν να την πηγαίνει καθημερινά στον ΕΛΕΠΑΠ για κινησιοθεραπεία και λογοθεραπεία, περιβάλλοντας την με στοργή.

Οι γείτονες αντίθετα, είπαν πως τα τελευταία χρόνια δεν τον έβλεπαν να βγαίνει από το σπίτι σχεδόν κρατώντας από το χεράκι της τη Στέλλα. Τον έςβλεπαν μόνο με τον αδελφό της.

Οι γείτονες άλλωστε ήταν αυτοί που πρώτοι γκρέμισαν από το σαθρό υπόβαθρο της επιχειρηματολογία του με με πείσμα υποστήριζε κι επανέλαβε κάθε φορά και αφορούσε στο σενάριο της μεταμεσονύχτιας αρπαγής της Στέλλας από Ρομά. Είπε, ότι επέστρεψε με τα παιδιά στο σπίτι από το νοσοκομείο, τα έκανε μπάνιο και τα έβαλε να κοιμηθούν. Βγήκε έξω να πετάξει τα σκουπίδια, επέστρεψε στο σαλόνι, κάθισε για λίγο εκεί, ήπιε τα χάπια του κι αποκοιμήθηκε βαριά. Είπε, πως το πιθανότερο είναι ότι ξεχασε τα κλειδιά πάνω στην πόρτα κι έτσι μπήκαν οι κακοποιοί που του πήραν το παιδί.

Οι γείτονες που ρωτήθηκαν από αστυνομικούς της ασφάλειας υπήρξαν κάθετα κατηγορηματικοί. Ο απόστρατος αστυνομικός ήταν ο ορισμός της σχολαστικότητας. Κάθε φορά που ήταν να βγει έλεγχε πόρτες, παράθυρα, βρύσες. Τα πάντα που θα μπορούσαν ν' αποτελέσουν εν δυνάμει κίνδυνο.

Το δεύτερο σαθρό σενάριο που πρόβαλε ήταν αυτό της κλοπής. Μόλις το παρουσίασε, αστυνομικοί του διαρρηκτών με μεγάλη εμπειρία στη διερεύνηση ανάλογων σκηνών εγκλήματος, πήγαν στην κατοικία του κι αποφάνθηκαν αμέσως, ότι το σπίτι δεν έχει κανένα ίχνος και καμία εικόνα που να παραπέμπει σε "έρευνα" διαρρηκτών. Κάποια ντουλάπια κι ερμάρια ατάκτως ερριμμένα και τίποτα παραπάνω. Το συρτάρι από το οποίο είπε ο πρώην αστυνομικός ότι αφαιρέθηκαν τα κοσμήματα της γυναίκας του, βρέθηκε ... κανονικά κλειστό.

Το τρίτο και εξίσου σημαντικό στοιχείο ήταν η εξέταση του επίσης 6χρονου γιου του από τους ψυχολόγους του ανηλίκων της ασφάλειας Αττικής, οι οποίοι αποφάνθηκαν πως όσα με ατλάντευτα απαρασάλευτη προσήλωση τους εξιστορούσε, ήταν προϊόν γονικής διδασκαλίας. 

 Μετά από την παράθεση των παραπάνω και την επισήμανση κάποιων κομβικών αντιφάσεων, απόστρατος αστυνομικός ομολόγησε. Είπε ότι η τραγική μικρούλα έκλαιγε ασταμάτητα ζητώντας τη μητέρα της και για να σταματήσει την πίεσε αρχικά στη λαιμό και στη συνέχεια της έφραξε στόμα και μυτούλα που τα χέρια του μέχρι που σταματησε να κλαίει, έχοντας βέβαια υποστεί ασφυξία από το μοιραία φονικό σφράγισμα των αεροφόρων οδών. Απέδωσε το στυγερό όσο και ανόσιο έγκλημα στην κακιά στιγμή και στην άσχημη ψυχολογική κατάσταση του που πολλές φορές συνοδευόταν με άγρια ξεσπάσματα οργής. 
  


_