Οι διαπιστώσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που έφεραν νέα καταδίκη και για την οποία επιδικάστηκε αποζημίωση 8.000 ευρώ.

Ισχυρίστηκε κατά την προσφυγή του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) ότι οι συνθήκες αυτές ήταν ασυμβίβαστες με την ιατρική του κατάσταση. Αποτελέσμα της προσφυγής ήταν να έρθει νέο ευρω- χαστούκι για την Ελλάδα με αποζημίωση 8.000 ευρώ.
Ειδικότερα, στις 19 Ιανουαρίου 2017 ο προσφεύγων καταδικάστηκε για ληστεία και φυλακίστηκε στις φυλακές Λάρισας. Κατόπιν αιτήματός του, μεταφέρθηκε την 1η Μαρτίου 2018 στο Νοσοκομείο των Φυλακών Κορυδαλλού.
Μετά τη μεταφορά του, μεταφέρθηκε αμέσως στο Νοσοκομείο Αττικόν, όπου παρέμεινε μέχρι τις 9 Μαρτίου 2018. Την ημερομηνία αυτή, διαγνώστηκε με διάχυτο ηπατικό καρκίνο, καθώς και με ηπατική κίρρωση (στάδιο CHILD PUGH C) λόγω λοίμωξης από HCV.
Ο προσφεύγων υποβλήθηκε σε θεραπεία στο νοσοκομείο Αγία Βαρβάρα στις 19 Μαρτίου και εκ νέου στο νοσοκομείο Αττικόν μεταξύ 21 και 28 Μαρτίου 2018. Στις 19 Μαρτίου 2018 ο προσφεύγων υπέβαλε αίτηση αποφυλάκισης για ιατρικούς λόγους βάσει του άρθρου 110Α του Ποινικού Κώδικα. Ορίστηκε πραγματογνώμονας λοιμωξιολόγος για να εκτιμήσει αν ο προσφεύγων είχε καρκίνο τελικού σταδίου ή αναπηρία μεγαλύτερη του 67%.
Στη συνέχεια ο πραγματογνώμονας παραιτήθηκε και στις 20 Ιουλίου 2018 το δικαστήριο διόρισε ως πραγματογνώμονα έναν ηπατολόγο που είχε αναλάβει τη θεραπεία του προσφεύγοντος στο νοσοκομείο Αττικόν.
Στις 3 Αυγούστου 2018 η πραγματογνώμονας επανέλαβε το συμπέρασμά της σχετικά με τη μη θεραπεύσιμη κατάσταση του προσφεύγοντος που έκανε κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του στο νοσοκομείο Αττικόν τον Μάρτιο του 2018 και τα οποία επιβεβαιώθηκαν από την εξέταση που διενεργήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018.
Νέο ευρω- χαστούκι για την Ελλάδα: Διαπιστωμένες οι ανεπαρκείς συνθήκες κράτησης
Σύμφωνα με την απόφαση του, το ΕΔΔΑ διαπίστωσε παραβίαση των σχετικών διατάξεων όσον αφορά τις συνθήκες κράτησης στο Νοσοκομείο των Φυλακών Κορυδαλλού λόγω των ίδιων προβλημάτων που καταγγέλθηκαν από τον προσφεύγοντα.
Το Δικαστήριο παρέπεμψε στα πρότυπα απόδειξης και τις μεθόδους αξιολόγησης των αποδεικτικών στοιχείων σε υποθέσεις συνθηκών κράτησης. Ειδικότερα, ως απάντηση σε μια εκ πρώτης όψεως υπόθεση κακομεταχείρισης, για την οποία παραπονέθηκε ο προσφεύγων, η Κυβέρνηση αναμένετο να προσκομίσει πρωτογενή αποδεικτικά στοιχεία που να δείχνουν τις κατόψεις των κελιών και τον πραγματικό αριθμό των κρατουμένων κατά τις συγκεκριμένες περιόδους κράτησης του. Στην προκειμένη υπόθεση, η Κυβέρνηση δεν προσκόμισε κανένα αποδεικτικό στοιχείο σχετικά με τις συνθήκες κράτησης του προσφεύγοντος κατά την περίοδο που καταγγέλθηκε. Το Δικαστήριο επανέλαβε ότι τα πιστοποιητικά που συντάχθηκαν από το προσβαλλόμενο κατάστημα κράτησης είχαν μικρή αποδεικτική αξία όταν δεν περιέχουν αναφορές στα πρωτότυπα έγγραφα της φυλακής και προφανώς βασίζονται σε προσωπικές αναμνήσεις και όχι σε αντικειμενικά δεδομένα.
Το ΕΔΔΑ σημείωσε περαιτέρω ότι οι καταγγελίες του προσφεύγοντος, ιδίως όσον αφορά τον υπερπληθυσμό και την έλλειψη υγιεινής στις εγκαταστάσεις κράτησης, επιβεβαιώθηκαν από την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων που συντάχθηκε μετά την επίσκεψή της στο Νοσοκομείο των Φυλακών τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2019.
Δεν ήταν εύλογη η διάρκεια εξέτασης του αιτήματος αποφυλάκισης
Σημειώνεται ότι, ο προσφεύγων αφέθηκε τελικώς ελεύθερος στα τέλη Αυγούστου 2018 και απεβίωσε στις 12 Σεπτεμβρίου 2019 με τα δύο αδέλφιά του να συνεχίζουν την προσφυγή.
Στο πλαίσιο αυτό, το ΕΔΔΑ εξέτασε επίσης και την καταγγελία για έλλειψη αποτελεσματικής εγχώριας προσφυγής για να εκθέσουν τα παράπονά τους σχετικά με τις ανεπαρκείς συνθήκες κράτησης στο Νοσοκομείο των Φυλακών Κορυδαλλού, με ειδική μνεία στη διάρκεια εξέτασης του αιτήματος αποφυλάκισης η οποία διήρκεσε πολλούς μήνες και όπως έκρινε «η αποτελεσματικότητα του μέσου προστασίας διακυβεύτηκε λόγω της υπερβολικής διάρκειας της σχετικής διαδικασίας».
Από την πλευρά της «η Κυβέρνηση υποστήριξε ότι ο προσφεύγων είχε στη διάθεσή του τα ένδικα μέσα που προβλέπονται στο άρθρο 6 του Σωφρονιστικού Κώδικα και στο άρθρο 572 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Το Δικαστήριο επανέλαβε ότι δεν θεωρεί τα παραπάνω ένδικα μέσα ως αποτελεσματικά σε σχέση με τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος ότι επηρεάστηκε ατομικά από τις γενικές συνθήκες κράτησης στο Νοσοκομείο των Φυλακών, όπως ο υπερπληθυσμός, η ανεπαρκής διατροφή και η έλλειψη υγιεινής».
Όσον αφορά το αίτημα του προσφεύγοντος για αποφυλάκιση βάσει του άρθρου 110Α του Ποινικού Κώδικα, το Δικαστήριο θεώρησε ότι η διάρκεια της σχετικής διαδικασίας δεν μπορούσε να θεωρηθεί ως εύλογη.
Στην προκειμένη περίπτωση, σημείωσε ότι «η διαδικασία διήρκεσε περίπου πέντε μήνες και ότι περισσότεροι από τέσσερις μήνες πέρασαν μεταξύ της υποβολής της αίτησης αποφυλάκισης και του διορισμού πραγματογνώμονα ηπατολόγου. Το Δικαστήριο επανέλαβε ότι ένα τέτοιο ένδικο βοήθημα θα πρέπει να εξετάζεται εντός χρονικού πλαισίου που να μπορεί να λαμβάνει υπόψη την αξιοπρέπεια και τις ιδιαίτερες ανάγκες των κρατουμένων και, εάν είναι αναγκαίο, να θέτει το συντομότερο δυνατό τέρμα στην ταλαιπωρία που υφίστανται, ιδίως δεδομένου ότι η κράτησή τους λαμβάνει συχνά χώρα σε συνθήκες ασυμβίβαστες με το άρθρο 3. Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, έκρινε ότι η αποτελεσματικότητα του μέσου προστασίας διακυβεύτηκε λόγω της υπερβολικής διάρκειας της σχετικής διαδικασίας».
Πηγή: echrcaselaw.com
Πηγή:www.dikastiko.gr
0 Σχόλια