Ανάρτηση τού Νίκου Μπαλούρδου: Είσαι πάνω στη μηχανή , οδηγείς, ελέγχεις τον δρόμο κ παράλληλα παρατηρείς για τυχόν ύποπτες συμπεριφορές. Ξαφνικά ενώ ο ασύρματος διαβιβάζει με ένα συγκεκριμένο - σχεδόν - μονότονο τέμπο, ακούς τον εκφωνητή να ανεβάζει παλμούς κ τόνο , σε καλεί ενώ καλεί κ σταθμούς που βρίσκονται στην ίδια κ σε όμορες περιοχές. Μέχρι να τελειώσει ο εκφωνητής το κάλεσμα των σταθμών , σκέφτεσαι αν είναι ληστεία? Αν είναι πυροβολισμοί? Αν κινδυνεύει κάποιος ? Σε κλάσματα του δευτερολέπτου το Κέντρο σου λέει το μέρος κ τον τύπο συμβάντος,το ξέρεις το σημείο αλλά θες επιβεβαίωση, παράλληλα το δεύτερο δίκυκλο σου λέει ότι το συμβάν είναι κοντά σε ένα παλαιότερο που είχαμε πάει. Ο συνοδός επιβεβαίωσε το μέρος κ σε δευτερόλεπτα ξεκινάμε αυτή τη φορά με σήμα Γ - φάροι κ σειρήνες δηλαδή για όσους δεν γνωρίζουν. Αρχίζει η αντισυμβατική οδήγηση, οι παλμοί σε λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα από τοτε που σε κάλεσαν έχουν εκτοξευτεί στους 120+. Ακούς το Κέντρο να σε πληροφορεί για την κατάσταση , τον συνοδό να σε οδηγεί, προσέχεις τον δρόμο , η σειρήνα σου τρυπάει τα αυτιά, ενώ παράλληλα σκέφτεσαι τι θα συναντήσεις στο σημείο κ πως θα αντιδράσεις στα διάφορα σενάρια.
Στην πλειοψηφία των συμβάντων οι σταθμοί θα φτάσουν στο
σημείο κ θα επιληφθούν. Υπάρχουν όμως κ κάποιες φορές που οι σταθμοί δεν θα
φτάσουν καν στο σημείο - όπως δεν έφτασαν οι συνάδελφοι το καλοκαίρι στην
παραλιακή που πήγαιναν σε συμβάν με φωτιά - ή θα φτάσουν κ θα πληρώσουν με
αντίτιμο την ίδια τους της ζωή όπως ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΝΕΛΗΣ κ ο ΣΚΥΛΟΓΙΆΝΝΗΣ.
Την τελευταία δεκαετία για μένα η 1η Μάρτη δεν σηματοδοτεί
μόνο την ημερολογιακή έναρξη της Άνοιξης, είναι ημέρα μνήμης για δύο ήρωες
αστυνομικούς που δεν βρίσκονται ανάμεσα μας τον ΕΥΑΓΓΕΛΙΝΕΛΗ κ τον ΣΚΥΛΟΓΙΆΝΝΗ.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει.
1 Σχόλια