Το Διοικείν δια του Παραδείγματος και οι γρίφοι - Αξιωματικός γράφει για τις μεταθέσεις

Δημοσιεύουμε άρθρο του Νίκου Καμπά: Στερεύουν τα λόγια για τα τεκταινόμενα εντός των κόλπων της Αστυνομίας. Τις κρίσεις-προαγωγές και ακολούθως τις τοποθετήσεις Αξιωματικών λίγο πολύ όλοι αντιλαμβανόμαστε, συμφωνώντας ή διαφωνώντας εν μέρει ή εξ ολοκλήρου. Εστιάζοντας όμως στην προγραμματισμένη τακτική διαδικασία μεταθέσεων ως σχετικά πρόσφατο γεγονός, δεν γίνεται αντιληπτή η αντικειμενική έννοια της Αρχής της οργανικότητας που ο ίδιος ο Οργανισμός του Σώματος της Ελληνικής Αστυνομίας θεσμοθέτησε ως κριτήριο για την δίκαιη κατανομή των στελεχών του ανά Υπηρεσία στην Ελληνική Επικράτεια από το αρμόδιο υπηρεσιακό όργανο. Όταν τόσα λέγονται για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος και καταστρατηγείται μια τόσο θεμελιώδης Αρχή η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την δυνατότητα άσκησης διοίκησης (όποιου προσωπικού έχει απομείνει) άρα και την εύρυθμη λειτουργία Αστυνομικών Υπηρεσιών που έχει αντίκτυπο στις τοπικές κοινωνίες οδηγούμαστε σε μη κατανοητά συμπεράσματα.

     Το συνεχώς επίκαιρο ζήτημα, της μικροεγκληματικότητας φαίνεται να παραγκωνίζεται μετά τα απανωτά στυγερά εγκλήματα. Δεν σημαίνει όμως ότι εξαλείφθηκε. Οι πολίτες δεν ρωτούν αν οι Υπηρεσίες έχουν ή δεν έχουν αστυνομικούς, δεν παρακολουθούν στατιστικά αλλά συντάσσουν έγγραφα διαμαρτυρίας ζητώντας να τους παρέχεται το «προϊόν της ασφάλειας». Αποτελεί εξίσωση-γρίφο για το πώς Υπηρεσίες ατροφικές «χωρίς αρχή, μέση, τέλος» και με συνεχή επιβάρυνση νέων αρμοδιοτήτων, μπορούν να εγγυηθούν την καταπολέμηση της καθημερινής μικροεγκληματικότητας.

      Επί συγκεκριμένου λοιπόν, πως το εφικτό καθίσταται ανέφικτο; τις πταίει όταν σε μια μικρή Διεύθυνση όπως αυτή της Διεύθυνσης Αστυνομίας Αιτωλίας που ενώ έχει την ευτυχή συγκυρία υπερπλήρωσης σε στελέχωση Αξιωματικών σύμφωνα με το οργανόγραμμά της, το Αστυνομικό Τμήμα Μεσολογγίου που λειτουργεί και ως Μεταγωγών Δικαστηρίων απολαμβάνει προκλητικής αδιαφορίας και ταυτόχρονα συνεχίζεται η υπερστελέχωση άλλων Υπηρεσιών. Ρητορικό ή μη το σχήμα λόγου, αλλά η κατά το δοκούν εφαρμογή του άρθρου 1 του Π.Δ 100/2003 που τίθεται για να τηρείται, συναρτάται με την εξυπηρέτηση του υπηρεσιακού συμφέροντος, άμεσα συνδεδεμένο με τη δυνατότητα επαρκούς αστυνόμευσης των τοπικών κοινωνιών. Όταν μετά την κορυφαία τακτική διαδικασία υπηρεσιακού προγραμματισμού δηλαδή τις ετήσιες τακτικές μεταθέσεις Αξιωματικών, με τις οποίες δίδεται η ευχέρεια κάλυψης αυταπόδεικτων αναγκών των Υπηρεσιών τελικά φθάνουμε σε αναμονή λύσεων τύπου από μηχανής Θεός… μάλλον δεν γίνεται λόγος περί γρίφων αλλά για οπισθοδρόμηση του Σώματος, η οποία δεν πρέπει να επιτραπεί. Ας σταθούμε στη σωστή πλευρά της ιστορίας πράττοντας τα αυτονόητα.

Αντιπρόεδρος της Ένωσης Αξιωματικών Δυτικής Ελλάδος.

 Νικόλαος Κ. ΚΑΜΠΑΣ

     Αστυνόμος Α΄