Πάντοτε υπήρχαν φαινόμενα παραβατικότητας στη χώρα, τα οποία κάποιες φορές σε εξαιρετικές περιπτώσεις κατέληγαν σε αυτό που η κοινωνία αναφέρει ως ξεκαθάρισμα λογαριασμών.
Οι περιπτώσεις όμως πάντοτε ήταν μετρημένες στα δάχτυλα, περιπτώσεις σπάνιες που αποτελούσαν σημαντική είδηση στην καθημερινότητα του κάθε πολίτη.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια αυτές οι επιθέσεις – ανθρωποκτονίες έχουν πλέον ξεπεράσει κάθε όριο. Δεν πρόκειται για μία και δύο περιπτώσεις αλλά για δεκάδες δολοφονίες, οι οποίες διενεργούνται μέρα μεσημέρι μέσα στο κέντρο της Αθήνας, πλέον σε καθημερινή βάση.
Και εδώ είναι που αναρωτιέται κανείς αν έχουμε γίνει άγρια δύση ή αν υπάρχει η αστυνόμευση που απαιτείται για να προστατευθεί εν τέλει ο πολίτης και το κοινωνικό σύνολο. Γιατί δεν μπορεί η εξαίρεση να γίνεται ο κανόνας και να βλέπουμε απαθείς σε καθημερινά πια βάση επιθέσεις με πολεμικά όπλα μέσα στον αστικό ιστό που καταλήγουν σε ανθρωποκτονίες.
Γιατί η προστασία του πολίτη δε γίνεται με αλλαγές στις στολές των αστυνομικών, αλλά με πραγματική δουλειά πρόληψης, καταστολής και εν συνεχεία σύλληψης. Γιατί παραίτηση μετά από τόσους νεκρούς δεν έχουμε δει, μη χρειαστεί να θρηνήσουμε θύματα από τυχαίους περαστικούς πολίτες, γιατί τότε θα είναι αργά.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Χ. Γώγος – Δικηγόρος Αθηνών
3 Σχόλια