Αναδημοσιεύουμε από το Indymedia: Δεν είχα σκοπό να μιλήσω με κάποιο κείμενο, γιατί πιστεύω ότι τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και όλοι κρινόμαστε από τις πράξεις μας και την καθημερινότητά μας. Όλοι όσοι με γνωρίζουν ξέρουν το πως ζούσα έξω και το πως “περπάτησα” 6μιση χρόνια στη φυλακή, χωρίς ποτέ να σταματήσω να προσπαθώ για το καλύτερο των κρατουμένων και για τις αδικίες που γίνονται από την πλευρά του συστήματος προς όλους εμάς τους έγκλειστους.
Στις φυλακές της Λάρισας, που με είχαν μεταφέρει,
πληροφορήθηκα μερικές από τις πολλές αηδίες που οι ρουφιάνοι, τα σκουπίδια οι
δημοσιογράφοι έλεγαν και έγραφαν τις μέρες που ακολούθησαν την σύλληψη μου.
Γελοία σενάρια επιστημονικής φαντασίας περί “τρομοκρατίας”, επαναστατικών
ταμείων, αδίστακτων και αιμοβόρων ληστών που δεν θα διστάσουν να αιματοκυλήσουν
τα πάντα, για διακίνηση ναρκωτικών κλπ. Ο στόχος τους ήταν από την μία να
φοβίσουν τον μέσο συντηρητικό νοικοκυραίο και από την άλλη να δείξουν την
αποτελεσματικότητα και την αναγκαιότητα των διωκτικών μηχανισμών.
Απέναντι στο κράτος και περισσότερο στους ρουφιάνους των ΜΜΕ
δεν έχω να πω τίποτα, ούτε να δώσω την παραμικρή εξήγηση. Το κλίμα βέβαια που
δημιούργησαν τα ΜΜΕ βοήθησε ώστε να προφυλακιστεί η κοπέλα, που είχε την ατυχία
να βρεθεί μαζί μου την ώρα της σύλληψης μου, αφού της φόρτωσαν μια σειρά κατηγορίες.
Αυτήν την φορά απέτυχα και αναγνωρίζω την ήττα μου.
Προσπάθησα όμως να υλοποιήσω τους στόχους μου. Αν τα κατάφερνα πολλοί θα έχαναν
τον ύπνο τους ανάμεσα τους και οι ρουφιάνοι δημοσιογράφοι και ίσως να ήταν πιο
προσεκτικοί την επόμενη φορά που θα στήνονταν μπροστά σε μια κάμερα ή θα
έγραφαν κάποιο άρθρο που θα αφορούσε τις ζωές ανθρώπων που δεν σκύβουν το
κεφάλι στην εκμεταλλευτική κοινωνία που υπηρετούν.
Σας λέω, λοιπόν, σκουπίδια της κοινωνίας (δημοσιογράφοι –
ανακριτές – εισαγγελείς) ότι δεν θα συνθηκολογήσω, απεναντίας να είστε σίγουροι
ότι όσο ζω δεν θα σταματήσω να προσπαθώ. Ελπίζω και εύχομαι κάποια μέρα να με
βρείτε μπροστά σας, πιο έτοιμο αυτή την φορά.
Καλή αντάμωση
Φώτης Τζιώτζης
0 Σχόλια