Από την ιστοσελίδα του Ρουβίκωνα:
Ας είμαστε ειλικρινείς ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας
προτιμά να πιστέψει σε οποιαδήποτε θρησκευτική ή πολιτική πρόληψη, να δεχτεί ως
αλήθειες θεωρίες συνομωσίας –προσβολή στην λογική, να αναζητήσει ενόχους για
τις συνθήκες ζωής της ανάμεσα σε αυτούς που είναι στον πάτο του βαρελιού παρά
να δεχτεί το αυτονόητο: αυτοί με τα πασίγνωστα ονοματεπώνυμα, οι συγκεκριμένοι
ισχυροί του κράτους και του κεφαλαίου, κάνουν ότι θέλουν, όποτε θέλουν σε
όποιον θέλουν. Ψυχρά, υπολογισμένα μας κοροϊδεύουν μέσα στα μάτια μας, και
ανάμεσα στις άλλες αυθαιρεσίες τους στήνουν και
δικαστικές σκευωρίες ενάντια σε κόσμο που αγωνίζεται για να χάσουν τα
προνόμια τους..
Αδυνατούμε να καταλάβουμε από που προέρχεται η εμπιστοσύνη στην «Ελληνική αστυνομία» και
στην «Ελληνική δικαιοσύνη», η εμπιστοσύνη στην δημοκρατία, από οποιονδήποτε δεν
είναι πολιτικός, καπιταλιστής, προστατευόμενος κάποιου μεγαλοπαράγοντα, μέλος
κάποιας ελίτ.
Να αρχίσουμε να λέμε παραδείγματα στημένων υποθέσεων σε
πολιτικά υποκείμενα;
Ηριάννα, Σταθόπουλος, «Ινδιάνος»;
Το τελευταίο πάντως παράδειγμα είναι τα δύο μέλη μας, Γ.
Καλαϊτζίδης και Ν. Ματαράγκας που ξεκίνησαν να δικάζονται στις 13 του Οκτώβρη.
Για αρχή να πούμε ότι είδαμε αυτή την δίκη να ξεκινάει με
«ανακούφιση». Ήρθε η ώρα η απειλή πάνω
από τα κεφάλια των δύο συντρόφων μας για χρόνια να εκδηλώσει την αληθινή της
δύναμη. Να τελειώνουμε.
Να διαπιστώσουμε τελικά αν αυτή η επιδεικτικά κακότεχνα σχεδιασμένη
σκευωρία θα καταφέρει να περάσει όρθια και το τελευταίο στάδιο, αυτό της δίκης,
αφού με θαυμαστό τρόπο, και παρά τις προβλέψεις, τα κατάφερε να το κάνει σε όλα
τα προηγούμενα νομικά στάδια.
Στην πρώτη μέρα της δίκης λοιπόν βασική μάρτυρας κατηγορίας.
βγήκε και είπε ότι η ΕΛ.ΑΣ κατά τη διάρκειά της σύλληψής της, την έβαλε να
δώσει καταδικαστική κατάθεση για τους δύο συντρόφους μας με αντάλλαγμα ευνοϊκή
μεταρρύθμιση. . Τόσο απλά, τόσο ξεκάθαρα, όπως βλέπουμε σε φτηνές τηλεοπτικές
σειρές με αστυνομικές αρχές που παγιδεύουν πολιτικούς αντιπάλους.
«Κατέρρευσε λοιπόν το κατηγορητήριο, η αθώωση είναι βέβαιη»
θα έλεγε κάνεις με αυτονόητο τρόπο μετά από μια τέτοια εξέλιξη.
Εμείς όμως δεν θα το πούμε. Δεν κατέρρευσε το κατηγορητήριο.
Γιατί όλο το κατηγορητήριο ήταν μια αστειότητα από την πρώτη
στιγμή, μια κυνική αναφορά του τι θέλει το κράτος να πετύχει και με άτομα που
το ενοχλούν και με οργανώσεις και με κινήματα.
Το ότι έφτασε καν αυτή η υπόθεση σε δίκη, ότι βρίσκονται δυο
αγωνιστές υπό την απειλή ισόβιας
κάθειρξης που θα ακολουθηθεί από την κήρυξη της οργάνωση μας σε «εγκληματική
οργάνωση», είναι γεγονός που απαγορεύει κάθε εφησυχασμό
Και ένας ακόμα λόγος να μη βιαστούμε να μιλήσουμε για «νίκη»
είναι το να συνειδητοποιήσουμε τι είπε η μάρτυρας κατηγορίας στην αίθουσα και
τι το ακολούθησε.
Είπε ότι μία κατηγορούμενη για διακίνηση ναρκωτικών
συλλαμβάνεται και η αστυνομία της υπαγορεύει κατάθεση για να ενοχοποιήσει
αγωνιστές που στέκονταν απέναντι στο εμπόριο ναρκωτικών στα Εξάρχεια.
Και κάτι τέτοιο δεν το ακολούθησε τίποτα απολύτως. Σαν να
μην ειπώθηκε.
Σαν όλοι να το θεωρούν φυσικό.
ΜΜΕ, δικαστικες αρχές, ανεξάρτητες επιτροπές, αστυνομία,
υπουργοί, πολιτικοί, κόμματα, καμία αντίδραση. Γιατί όντως αυτή είναι φυσική
συμπεριφορά κράτους και αστυνομίας, και παλιά, και σήμερα και αύριο, τώρα
επιπλέον γράφτηκε και σε επίσημα πρακτικά δίκης. Για την ιστορία.
Οπότε, σε ένα τέτοιο περιβάλλον είμαστε υποχρεωμένοι τόσο
εμείς όσο και όλος ο κόσμος του αγώνα,
και σε αυτή την δίκη και σε κάθε δίκη στοχοποιημένου/ης από την εξουσία, να τα
περιμένουμε όλα. Να προετοιμαζόμαστε για όλα. Το αποτέλεσμα θα το ξέρουμε, από
ότι φαίνεται, στις 29 του Οκτώβρη και με βάση όσα αντιμετωπίσαμε, για εμάς
είναι ακόμα ανοιχτό.
Η αλληλεγγύη που οι δύο σύντροφοι έλαβαν από όλο το φάσμα
δυνάμεων του αναρχικού κινήματος, της κομμουνιστικής και ευρύτερης αριστεράς,
αλλά και κόσμου χωρίς πολιτικό προσδιορισμό,
στην Ελλάδα και σε δεκάδες χώρες του κόσμου, για εμάς είναι ο πιο
σίγουρος παράγοντας αισιοδοξίας. Πρώτα για την έκβαση της δίκης και ύστερα για
όλη τη σημερινή συνθήκη του κοινωνικού πολέμου.
Αντιπαρατάχθηκε δύναμη στην δύναμη, έπεσε φως στις σκοτεινές
γωνιές των μαγειρείων ενοχής της ΓΑΔΑ, η πληροφορία για το τι συμβαίνει
διαδόθηκε, έπεισε, δικαιώθηκε.
Όσοι/ες ακόμα πιστεύουν ότι «δεν γίνονται τέτοια πράγματα
στην δημοκρατία» και «οι σκευωρίες είναι καραμέλα των αναρχικών για να την
γλιτώνουν», ας διαβάσουν τα πρακτικά της δίκης στις 13 Οκτώβρη 2021. Μόνο που
θα πρέπει να ψάξουν να τα βρουν γιατί δεν πρόκειται να τους τα δείξει καμιά
τηλεόραση, καμία εφημερίδα, κανένα καθεστωτικό, χρηματοδοτούμενο από το κράτος,
ΜΜΕ.
Και πάλι να υψώσουμε χαιρετισμό στο κύμα αλληλεγγύης που
εκφράστηκε για τους συντρόφους μας αλλά και προς την συλλογικότητά μας από
Ελλάδα και εξωτερικό. Είναι πολλά και ακραία τα σημάδια ότι το κράτος και το
κεφάλαιο προσπαθούν να ανακτήσουν εξουσίες που η επίφαση της δημοκρατικής
νομιμότητας υποτίθεται προστατεύει. Οι κρίσεις είναι πολλαπλές, η κοινωνική
βάση ζορίζεται όλο και περισσότερο είναι αναμενόμενο οι κρατικές αρχές να
θέλουν λυμένα τα χέρια τους και ακόμα πιο αναμενόμενο να βρίσκουν απέναντι
τείχη αντίστασης και αλληλεγγύης.
Στις 13 Οκτώβρη 2021, πρώτη μέρα της δίκης Καλαϊτζίδη-Ματαράγκα, δεν κατέρρευσε το κατηγορητήριο. Κατέρρευσε όμως μια σκηνοθεσία για την επόμενη μέρα της δίκης. Αν το κράτος θέλει να στέλνει ισόβια τους εχθρούς του, αν θέλει να καταδικάσει σε ισόβια τους δύο συντρόφους μας, τουλάχιστον δεν θα το κάνει με τον μανδύα της δημοκρατικής νομιμότητας, όχι μόνο θα είναι αλλά και θα φαίνεται χούντα. Και θα βρει απέναντί του ότι πάντα βρίσκουν οι χούντες.
Όλοι/ες στα δικαστήρια 29/10/2021
Συγκέντρωση Αλληλεγγύης, 11:00, Εφετείο Αθηνών (Δέγλερη 4)
Να τελειώνουμε με την σκευωρία.
Ρουβίκωνας
0 Σχόλια