Γραφεί ο Γιάννης Παπαϊωάννου*
Πριν από κάποια χρόνια, μέσα στην βαθιά μνημονιακή περίοδο, πυροδοτήθηκε από τους
πολιτικούς προϊστάμενους του ΥΠΟΙΚ και του ΥΠΕΘΑ ο κοινωνικός αυτοματισμός σε βάρος
των στελεχών των ΕΔ.
Ο στόχος ήταν να επιβληθεί η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των στρατιωτικών.
Σε κάθε αντίλογο τότε, η κοινωνία αντιδρούσε και ήταν στα κάγκελα απαιτώντας «να τους βάλλουν σε γραφείο να δουλεύουν» αντί να τους αποστρατεύουν πρόωρα με μειωμένη σύνταξη και αντίστοιχο εφάπαξ.
Εκείνο που δεν ακούστηκε ποτέ στον δημόσιο διάλογο είναι ότι οι πρόωρες αποστρατείες των στελεχών ήταν μια πρακτική που δεν είχε προέλθει μέσα από κινητοποιήσεις των στρατιωτικών ή κάποιες συνδικαλιστικές διεκδικήσεις, αλλά κάλυπτε ανάγκες της υπηρεσίας,
Η διαδικασία της πρόωρης αποστρατείας ήταν -και παραμένει ως σήμερα- ένας τρόπος για να αδειάζει η επετηρίδα και να προωθούνται λίγοι και οι πιο ικανοί στα ανώτερα κι ανώτατα κλιμάκια της ιεραρχίας και της μισθοδοσίας.
Χωρίς αυτή την κρίσιμη πληροφορία -κι εν μέσω πλήρους λαϊκής ικανοποίησης-, το ασφαλιστικό των στρατιωτικών άλλαξε και τα 40 χρόνια για την λήψη σύνταξης έγιναν προαπαιτούμενα.
Από τότε έως σήμερα σταδιακά χιλιάδες στελέχη -τα περισσότερα λίγο πριν την μέση ηλικία- παρέμειναν στην ενεργό υπηρεσία ώσπου την μπούκωσαν. Οι προαγωγές συνεχίστηκαν κανονικά βάση της υφιστάμενης νομοθεσίας και τελικά το μισθολογικό κόστος έγινε πιθανόν ο μεγαλύτερος και ο πιο ανελαστικός κωδικός του ΥΠΕΘΑ.
Σήμερα έχουμε φτάσει σε ακραίες καταστάσεις τις οποίες αποκαλύπτει το ίδιο το ΥΠΕΘΑ. Με χιλιάδες Αξκους σε κάθε βαθμό, και στα ανώτερα μισθολογικά κλιμάκια να εργάζονται εκτός οργανικών θέσεων, σε γραφεία κι επιτελεία. Ειδικότερα σήμερα σύμφωνα με επίσημες πήγες του ΥΠΕΘΑ έχουμε εξαπλάσιους σε αναλογία υποστράτηγους, εντεκαπλάσιους ταξίαρχους σε σχέση με τον στρατό των ΗΠΑ.
Η αναλογία Αντιστρατήγων και ομοιόβαθμων σε Ναυτικό – Αεροπορία είναι ένας ανά 15.151 μέλη των Ενόπλων Δυνάμεων στις ΗΠΑ, έναντι ενός ανά 5.190 μέλη των Ενόπλων Δυνάμεων στην Ελλάδα.
Καθώς κατεβαίνουμε την ιεραρχία η κατάσταση προφανώς χειροτερεύει. Μόνο χθες 27 Ιαν 2025 αποκαλύφθηκε ότι περίσσευαν κι αποστρατεύτηκαν μέσω έκτακτων κρίσεων 793 Ταξίαρχοι και Συνταγματάρχες. Μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε τι συμβαίνει στους αντισυνταγματάρχες, ταγματάρχες και πιο χαμηλά στην ιεραρχία.
Μπορούμε ακόμη να κατανοήσουμε για ποιες ηλικιακές κατηγορίες μιλάμε!
Λαμβάνοντας υπόψη ότι καίρια και βασικά προσόντα στις ΕΔ -εκτός της εμπειρίας- είναι η πολύ καλή φυσική κατάσταση, η υγεία και το νεαρό της ηλικίας, μπορούμε να φανταστούμε την φυσική κατάσταση ή τα πιθανά ποσοστά νοσηρότητας μεταξύ αυτών των ηλικιών.
Μπορούμε ακόμη να φανταστούμε πόσες χιλιάδες στρατού είναι σήμερα στα γραφεία και πόσοι είναι στην εκπαίδευση και στην μαχιμότητα!
Δεν θα πω περισσότερα! Άλλωστε αυτά ήθελε να κάνει η κοινωνία κι αυτά επέβαλε τελικά!
Το σίγουρο είναι ότι οι στρατιωτικοί είναι μαθημένοι και δεν μιλάνε ώστε να επικοινωνούν το πρόβλημα! Απλώς υπακούουν και δεν διαμαρτύρονται στα όσα επιβάλει η κοινωνία και η πολιτική ηγεσία.
Απλώς να σημειώσουμε -για την καταγραφή της αλήθειας- ότι για την σημερινή κατάσταση η οποία κοινοποιείται από το ΥΠΕΘΑ ως πρόβλημα, δεν φταίνε οι Ανώτατοι, ούτε οι Συνταγματάρχες ή συνολικά οι στρατιωτικοί!
Φταίνε διαχρονικά οι πολιτικές ηγεσίες του ΥΠΕΘΑ και του ΥΠΟΙΚ που άλλαξαν το ασφαλιστικό χωρίς να έχουν σχεδιάσει στοιχειωδώς για το μέλλον, σε ένα τόσο κρίσιμο τομέα όπως είναι η άμυνα.
Φταίνε γιατί έθρεψαν τον κοινωνικό αυτοματισμό στην κοινωνία σε βάρος των στελεχών και τελικά της πραγματικότητας!
Φταίνε γιατί δεν είδαν εγκαίρως το πρόβλημα παρά το γεγονός ότι επιβάρυνε συνεχώς την επετηρίδα και το μισθολογικό κόστος, αλλά και το γεγονός ότι οι ομοσπονδίες των στρατιωτικών το φωνάζαν!
Φταίνε πάλι σήμερα που αντί να κάνουν αυτοκριτική και να δώσουν μια μακροπρόθεσμη λύση, προχωρούν σε μαζικές έκτακτες καρατομήσεις που για να τις δικαιολογήσουν τρέφουν και πάλι τον κοινωνικό αυτοματισμό.
Πάρτε το λίγο πιο σεμνά κύριοι! Τα στελέχη των ΕΔ δεν είναι το «πρόβλημα» για την εφαρμογή της ατζέντας 2030.
* Πολιτικό σχόλιο, επικοινωνία/ Απόφοιτος Ελληνικού πολιτισμού του ΕΑΠ
0 Σχόλια